donderdag 5 januari 2017

December 2016

December 2016, het jaar eindigt een beetje in mineur voor mij/ons.  We gingen naar een sinterklaasshow en ik viel daar pardoes, met een flashy roze trui zodat iedereen het zeker zag, van de trap.  Ik miste de laatste 3 treden!  Smak, daar lag ik.
Ik weet nog dat er door mijn hoofd ging "Kom Lieselot, een beetje een afgang, maar sta recht en strijk je haar weer plat en move on..."  maar toen domper, dit lukte me niet.  Ondertussen hoorde ik bekende en onbekende stemmen "Gaat het" "Oei die madam is gevallen"  Die stemmen hielpen me overeind, er stond plots al een stoel klaar, en ik kreeg ijs voor op mijn pols die toen meest pijn deed.
Mijn man werd verwittigd die in de rij stond met de kindjes om bij Sinterklaas te gaan.
Na een nachtje te pijn te verbijten en het besef dat ik onmogelijk kon autorijden met een arm die ik niet durfde te bewegen, gingen we toch voor foto's naar het ziekenhuis.  En ja hoor, ondanks dat sterke botten in de familie zitten was een aanvaring met mijn eigen gewicht toch net iets te veel voor mijn elleboog.



Na een open gips, vast gips, operatie en kurkspalk, heb ik nu nog een robotarm over.  De robotarm is een relevatie!  Echt, het ziet er heel vreemd uit, en was in het begin wennen maar ik kan daar al veel meer mee doen.  Veel is eigenlijk wel iets te uitbundig uitgedrukt, maar laat ons zeggen na een periode van alles proberen doen met 1 hand is het fantastisch om al je ander hand te kunnen gebruiken.  Probeer maar eens meerdere dingen tegelijk te kopiëren zonder je shiftknop :D  Laten we dan nog zwijgen van die keer dat ik 5 minuten bezig was met de pantoffels van mijn zoontje aan te doen.  Ik ongeduldig?  Dat kan je nu echt niet meer zeggen, want mijn geduld werd vaak op de proef gezet de laatste tijd.  Maar waar een wil is een weg? En zo slaag ik toch te overleven ;)

Open gips, vast gips, kurkspalk, robotarm ;)

Na de operatie bracht ik vele uurtjes zo door.  
Een unicum voor iemand die eigenlijk geen minuut kan stilzitten en altijd bezig is.

Na de operatie ;)  2 schroefjes rijker...


Naaien lukt helaas nog niet.  Ik maakte een shortje voor mama haar verjaardag, maar dat mag recht/nettig gestikt is dat niet echt :)
Verder staken we zowel Emmy als ik al onze liefde in.  We tekenden namelijk met textielstiften op de stof zodat we er onze persoonlijke touch aan konden geven.  Mijn mama, oma pinkte een traantje weg dus dat weten we dat de liefde is overgekomen. ;)




Ons jurkjes voor met de feesten waren gelukkig bijna af zodat ik met de hulp van meme (een cirkelrok omzoomen lukte me echt niet) en veel gevloek, zelf gepruts en eindeloooos geduld konden we ze aandoen met oudejaar!

Ons zot spook :) 

Een uitbundige knuffel van dochterlief ;)

Een hartje omdat ik van je hou!

Moeder en dochtershoot bij de isolatie voor onze zolder ;)


Stof : zwarte crêpe & tulle Verkempinck
Elastiek : Veritas
Patroon : Zelfgetekend


Oja en wat deden we nog?  We vertoefde een weekje in de Efteling.  Puur genieten!!




Vertelde ik al over de samenwerking met crealief?
Of over de Manon?

Dit vertel ik later wel nog!

Vrolijke kerstfeest!!  Gelukkig nieuwjaar!  Prettige feesten!!



1 opmerking:

  1. O dit bericht miste ik!! Geen fijn jaareinde, inderdaad, met je arm. Ik wens je dat 2017 alleen maar veel beter kan worden!

    BeantwoordenVerwijderen